Dla chrześcijan, których życie jest podporządkowane nauce płynącej z Biblii, śmierć jest jednym z elementów obecnego grzesznego stanu człowieka.
„Jest czas rodzenia i czas umierania”. Życie wieczne jest darem zagwarantowanym każdemu, kto przyjmie zbawienie w Chrystusie. Dlatego wierzący z nadzieją oczekują drugiego przyjścia Jezusa, który wtedy wskrzesi zmarłych i wprowadzi ich w rzeczywistość bez cierpienia i śmierci.
1. Kto jedynie, ze swej natury, jest nieśmiertelny? „Władca, Król królów, Pan panów, jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może” — I List do Tymoteusza 6,15-16.
2. Dlaczego pierwsza para ludzka straciła — uwarunkowaną przez posłuszeństwo Bogu — nieśmiertelność? „Dał Pan Bóg człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz (…) A gdy kobieta zobaczyła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia (…) zerwała z niego owoc i jadła. Dała też mężowi swemu (…) i on też jadł” — Księga Rodzaju 2,16-17; 3,6.
3. Jakim słowami szatan, za pośrednictwem węża, zasugerował pierwszym ludziom ideę nieśmiertelności niezależnej od posłuszeństwa Bogu? „Rzekł wąż do kobiety: Na pewno nie umrzecie, lecz Bóg wie, że gdy tylko zjecie z niego [owoc], otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający dobro i zło” — Księga Rodzaju 3,4-5.
4. Co się dzieje z każdym człowiekiem po śmierci? „W pocie oblicza twego będziesz jadł chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz” — Księga Rodzaju 3,19.
5. Czy starotestamentowi patriarchowie po swoim bogobojnym życiu poszli do nieba? — „Wszyscy ci, choć dla swej wiary zdobyli chlubne świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica, ponieważ Bóg przewidział ze względu na nas coś lepszego, mianowicie, aby oni nie osiągnęli celu bez nas” — List do Hebrajczyków 11,39-40; zob. Dzieje Apostolskie 2,29.34.
6. Czy umarli (np. święci) mają kontakt z Bogiem, chwalą Go? „Umarli nie będą chwalili Pana ani ci, którzy zstępują do krainy milczenia”– Księga Psalmów 115,17.
7. Czy umarli mogą pomagać żyjącym, mają kontakt z naszym światem? „Jak obłok się rozchodzi i znika, tak nie wraca ten, kto zstąpił do krainy umarłych. Nigdy już nie wróci do swego domu (…) Jego dzieci zdobywają szacunek – lecz on o tym nie wie; gdy żyją w poniżeniu, on na to nie zważa” – Księga Hioba 7,9-10; 14,21.
8. Jaki jest stan umarłych? Czy przejawiają oni jakiegoś rodzaju aktywność i czy mają jakąkolwiek świadomość? „(…) umarli nic nie wiedzą (…) Na co natknie się twoja ręka, abyś to zrobił, to zrób według swojej możności, bo w krainie umarłych, do której idziesz, nie ma ani działania, ani zamysłów, ani poznania, ani mądrości” — Księga Koheleta (Kaznodziei Salomona) 9,5-6.10.
10. Do czego Jezus przyrównał stan nieświadomości zmarłych? „Rzekł do nich [Jezus]: Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął; ale idę zbudzić go ze snu. Tedy rzekli uczniowie do niego: Panie! Jeśli zasnął, zdrów będzie. Ale Jezus mówił o jego śmierci” — Ewangelia Jana 11,11-13.
11. Jak Słowo Boże ustosunkowuje się do idei duszy nieśmiertelnej? „Oto wszystkie dusze moje są: jak dusza ojca tak i dusza syna moja jest; dusza, która zgrzeszy, ta umrze” — Księga Ezechiela 18,4 Biblia ks. Wujka.
12. Jaką nadzieję żywił już wielki starotestamentowy prorok Daniel? „Wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie” — Księga Daniela 12,2.
13. Czy niewiara w zmartwychwstanie jest charakterystyczna tylko dla naszych czasów? „Przystąpili do niego [Jezusa] niektórzy saduceusze, zaprzeczający zmartwychwstaniu” — Ewangelia Łukasza 20,27.
14. Dzięki czyjej, jedynej w swoim rodzaju, ofierze możemy odzyskać utracony dar nieśmiertelności? „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” — Ewangelia Jana 3,16.
15. Pismo Święte ujawnia, że człowiek nie ma nieśmiertelności, tylko do niej dąży. Kiedy ją otrzyma z powrotem? „Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez trwanie w dobrym uczynku dążą do chwały i czci, i nieśmiertelności, da żywot wieczny” (List do Rzymian 2,5-7).
„Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni. A każdy w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi w czasie jego przyjścia (…) Oto tajemnicę wam objawiam: Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy będziemy przemienieni w jednej chwili, w oka mgnieniu, na odgłos trąby ostatecznej; bo trąba zabrzmi i umarli wzbudzeni zostaną jako nie skażeni, a my zostaniemy przemienieni. Albowiem to, co skażone, musi przyoblec się w to, co nieskażone, a to, co śmiertelne, musi przyoblec się w nieśmiertelność” (I List do Koryntian 15,22-23.51-53).
Mirosław Chmiel