Joseph Medlicott Scriven był człowiekiem obeznanym z cierpieniem . Urodzony 10 września 1819 roku w hrabstwie Down w Irlandii, jako młody człowiek chciał pójść w ślady ojca i zaciągnąć się do Marynarki Królewskiej. Niestety jego słaby stan zdrowia absolutnie wykluczał go ze służby. Niedługo później poznał miłość swojego życia i postanowił się zaręczyć. Tragedia niestety uniemożliwiła ślub – w przeddzień ceremonii, jego narzeczona utonęła.

Uciekając od przeszłości i aby zapomnieć tragedię, Joseph przeniósł się do Kanady. Po kilku latach poznał kolejną miłość i postanowił się zaręczyć. Niestety po raz kolejny śmierć jego narzeczonej – tym razem w wyniku postępującej choroby – uniemożliwiła ślub.

Joseph Scriven

W swoim smutku i żalu Joseph postanowił całkowicie oddać się służbie i pracy dla innych. Dał się poznać jako osoba, która zawsze chętnie pomagała ubogim. Często ciął i dowoził drewno opałowe tym, których nie było na to stać.

Pewnego dnia Scriven otrzymał wiadomość, że jego matka jest bardzo chora. Nie mógł sobie pozwolić na powrót do Irlandii, więc wysłał swojej matce wiersz w nadziei, że będzie dla niej pocieszeniem . Wiersz zatytuowany „Nieustannie się módlcie“ („Pray without seasing“) zaczynał się słowami:” Jakiego Przyjaciela mamy w Jezusie, Wszystkie nasze grzechy i smutki On poniesie! Jaki to zaszczyt zanosić, Wszystko do Boga w modlitwie!“.

Kilka lat później kopia wierza ukazała się w jednym z czasopism religijnych. Jospeh Scriven zmarł 10 sierpnia 1886 roku.

Charles Converse

Wiersz Scrivena żył jednak dalej. Żył w sposób, którego nawet sam autor nie był w stanie sobie wyobrazić. Charles Convers – amerykański prawnik i kompozytor pieśni chrześcijańskich – napisał muzykę do słów wiersza Scrivena. Zmienił także tytuł na „What a Friend we have in Jesus“. Następnie Ira David Sankey, muzyk który pracował z Dwightem L. Moody – XIX wiecznym ewangelistą – opublikował pieśń w książce hymnów i Moody często śpiewał ją w trakcie swoich ewangelizacyjnych spotkań. Wkrótce „Jakiego Przyjaciela mamy w Jezusie“ stała się jedną z najbardziej znanych pieśni w Stanach Zjednoczonych. Misjonarze zabrali ten hymn za granice, gdzie ludzie tłumaczyli i śpiewali pieśń w wielu językach .

Pieśń „What a Friend we have in Jesus“ utrzymała swoją popularność przez 150 lat i utrzymuje ją dalej. Jednym z powodów jest niewątpliwie fakt, że człowiek który napisał jej słowa, był obeznany z cierpieniem. Autor potwierdził, że wiara może zatriumfować nad żalem, bólem i rozczarowaniem. Może i triumfuje!

Daniel Kluska