Jeśli grzech sprowadził na świat śmierć, to również to, co śmierć poprzedza — choroby. Jednak jest ratunek. Bóg oferuje wierzącym nie tylko ostateczne zbawienie, czyli życie w świecie bez grzechu i chorób, ale także — pod pewnymi warunkami — doczesne uwolnienie od chorób.

1. W jaki sposób Bóg przedstawił się Izraelitom po ich wyprowadzeniu z niewoli egipskiej? 

„I rzekł: Jeżeli pilnie słuchać będziesz głosu Pana, Boga twego (…) i jeżeli zważać będziesz na przykazania jego (…) to żadną chorobą, którą dotknąłem Egipt, nie dotknę ciebie, bom Ja, Pan, twój lekarz” (Wj 15,26).

2. Boga jako lekarza przedstawia też Księga Psalmów, ale z czym jednocześnie wiąże obecność choroby?

„On odpuszcza wszystkie winy twoje, leczy wszystkie choroby twoje” (Ps 103,3).

3. Czy według Biblii niewłaściwy styl życia może prowadzić do chorób?

„Chorowali z powodu swego występnego życia i cierpieli z powodu swych win” (Ps 107,17). „Wtedy dał im, czego żądali, tyle, że aż chorowali z przesytu” (Ps 106,15).

4. Mimo naszej grzeszności, jakie zamiary — wyrażone słowami apostoła Jana — ma wobec nas Bóg?

„Umiłowany! Modlę się o to, aby ci się we wszystkim dobrze powodziło i abyś był zdrów tak, jak dobrze się ma dusza twoja” (3 J 1,2).

5. Gdy chorujemy, co Pan Bóg jest gotów dla nas uczynić?

„Pan pokrzepi go na łożu boleści; w chorobie jego odwróci wszystkie cierpienia” (Ps 41,4).

6. Co i z jakim skutkiem robili pierwsi chrześcijanie, gdy chorowali ich współwierzący? Jaką rolę w uzdrowieniu pełni modlitwa wstawiennicza i wyznanie grzechu?

„Choruje kto między wami? Niech przywoła starszych zboru i niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą w imieniu Pańskim. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie; jeżeli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpuszczone. Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni. Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego” (Jk 5,14-16).

7. Jakimi słowami starotestamentowy prorok Izajasz zapowiadał nadejście i dzieło Mesjasza?

„Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni” (Iz 53,4-5).

8. W jaki sposób proroctwo to wypełniło się w osobie Pana Jezusa?

„A gdy nastał wieczór, przywiedli do niego wielu opętanych, a On wypędzał duchy słowem i uzdrawiał wszystkich, którzy się źle mieli, aby się spełniło, co przepowiedziano przez Izajasza proroka, mówiącego: On niemoce nasze wziął na siebie i choroby nasze poniósł” (Mt 8,16-17).

9. Jaką rolę w procesie zdrowienia pełni psychika człowieka?

„Człowiek dzielnego ducha wytrzyma chorobę, lecz ducha strapionego kto podniesie?” (Prz 18,14). „Wesołe serce jest najlepszym lekarstwem; lecz przygnębiony duch wysusza ciało” (Prz 17,22).

10. Jak poza modlitwą wstawienniczą mogą pomóc choremu jego przyjaciele?

„Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała” (Prz 16,24). „Pogodne spojrzenie rozwesela serce, a dobra nowina krzepi kości” (Prz 15,30).

11. Czy istnieje zależność między przestrzeganiem przykazań Bożych a zdrowiem?

„Synu mój! (…) twoje serce niech przestrzega moich przykazań, bo one przedłużą ci dni i lata życia (…). To wyjdzie na zdrowie twojemu ciału i odświeży twoje kości” (Prz 3,1-2.8).

12. Czy choroby kiedyś znikną?

„Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi (…) i wybawi was! Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych. Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych (…)” (Iz 45,4-6).

Olgierd Danielewicz